Over levende wezens met gapende snijwonden en de vraag wat je wel of niet mag

Sluiten

Kom er ook bij!

Meld je aan voor mijn nieuwsbrief. Zo kun je al lezend iets voor je gezondheid doen. Als WELKOMSTCADEAU ontvang je mijn E-BOOK ‘Weg vermoeidheid – In 5 stappen meer energie met de Chinese voedingsleer’.

27/11 2019

Heb jij ooit je tanden gezet in een levend wezen? Eentje dat net gewond was geraakt? Je vindt dit een walgelijke vraag? Ik ook, maar dit is precies waar dit blogbericht over gaat.

Ik weet dondersgoed dat ik me met deze tekst op dun ijs begeef. Heel dun ijs. Ik wilde hier al veel langer over schrijven. Maar altijd kwam er iets tussen: mijn Duitse vertaling (yes, het is af! zie onderaan), toen geen rust gevonden. Toen weer getwijfeld, omdat dit onderwerp altijd commotie geeft. Had ik er wel zin in? Enkele weken geleden kreeg ik namelijk een (Duits) natuurvoedingskrantje in handen en het kopje op de cover sprong mij in het oog. Ik besloot: nu is het genoeg. Ik moet mijn gedachten kwijt. Hier zijn ze dan.

“Ik eet geen dieren”

Dit was het kopje: “Ik eet geen dieren”. Deze uitsprak kwam van de Duitse atlete Jacqueline Otchere. Ze vertelt in het interview dat ze heel veel van dieren houdt en het liefst alle dieren zou willen redden. Daarom eet ze veganistisch.

Ik heb geen moeite met haar keuze om veganistisch te leven. Iedereen mag zelf weten welke voeding hij of zij kiest. Maar waar ik wel moeite mee heb, is de veronderstelling dat voor haar voedsel geen dieren lijden of sterven. Dit is simpelweg niet correct. Veel te kort door de bocht gedacht.

Eenden tegen slakken

Wie de mooie film “The biggest little farm” heeft gezien, weet misschien waar ik het over heb. In deze documentaire kopen food blogster Molly en haar partner John Chester een groot stuk land in Californië om er biologische landbouw te starten. Toen zij begonnen, was de grond een stuk dode aarde, omgeven door monoculturen en “Egg City”, de grootste eierenfabriek ter wereld.

Midden in deze ontmoedigende omgeving begint het stel de dode aarde weer leven in te blazen. Doel: een boerderij met duurzame teelt en productie met een grote diversiteit aan dieren en planten. De uitdagingen zijn gigantisch. De fruitbomen beginnen te bloeien en vruchten te dragen, maar de overgrote meerderheid wordt opgevreten door vogels. Toen een jaar later de vogels de vruchten met rust laten, komen de slakken. De bomen zitten compleet onder de slijmerige diertjes.

John en Molly bedenken een oplossing die zowel voor de oogst als voor de grond handig is: ze laten er eenden op los. Deze vreten de slakken op en laten door hun poep ook een fantastische mest achter voor de grond en bomen. De vruchten zijn gered en staan ter beschikking voor de mens.

Dit was in mijn ogen een van de meest belangrijke scenes. Het is een kringloop! Deze scene zou een belangrijke spiegel kunnen zijn voor mensen die beweren dat ze geen dieren eten.

Feit is: er moeten dieren dood, zodat de mensen fruit, groenten en peulvruchten kunnen eten. Niet alleen slakken moeten dood, maar ook andere dieren die we liefst niet aan onze granen en groenten willen laten knabbelen: ratten, insecten, motten, wormpjes, noem maar op.

De jonge atletiek-ster zou natuurlijk kunnen argumenteren: Nou, de mens doodt de slakken toch niet zelf! Maar met deze gedachte heb ik moeite. De arme eendjes moeten dus het smerige werk doen, zodat wij schone vingers houden? Feit is: de slakken moeten wel dood voor haar voedsel.

De atlete geeft verder aan dat ze het liefst alle dieren zou willen redden. Ik vraag me af: had ze dan ook aan de babyslakjes gedacht? De kleine vliegjes en insecten die allemaal ten prooi vallen ter bescherming van haar eten? Of gaat de liefde alleen naar grote dieren uit? Dieren met ogen die ‘pijn kunnen voelen’ zoals zij verder aangeeft?

Ik vind dat je in dit geval consequent moet zijn: waarom zou een insect of slak minder recht hebben op bescherming dan een koe, kat of kuiken? En waarom houdt de liefde op bij dieren? Waarom niet ook kijken naar andere levende wezens?

Dan maar happen in een levend wezen met een open snijwond

Heb je ooit je tanden gezet in een levend wezen? Eentje dat net gewond was geraakt? Met een gapende snijwond? Dat vroeg ik aan het begin van dit bericht.

Nee, natuurlijk niet, heb je misschien hardop geroepen. Nou, ik wel. En jij hoogstwaarschijnlijk ook. Namelijk elke keer als we een saladeblad eten en in een rauwe wortel happen. Om maar twee van de honderd andere opties te noemen. In feite zit in een vers gekapt saladeblad nog meer leven dan in een gebakken biefstuk.

Maar planten zijn toch geen dieren, zou je kunnen roepen. Klopt, maar ze zijn wel levende wezens. Onderzoek wijst uit dat planten wel dergelijk pijn kunnen voelen. Ze helpen elkaar onderling tegen vijanden. Ze communiceren: door middel van specifieke geurstofjes lokken ze bepaalde dieren aan om op die manier in symbiose te leven. Hetzelfde mechanisme gebruiken ze als ze in gevaar raken. Als we zomaar een blad van een plant rukken, dan geeft de plant direct geurstofjes af om planten in de buurt te waarschuwen over deze gemene aanslag.

Vers gemaaid gras vinden we lekker ruiken, maar het is in feite een geur van wanhoop die uit de plant stroomt: gras geeft op die manier aan dat de tuinman het net ‘een kopje kleiner’ heeft gemaakt.

En wist je dat bomen voor hun baby’s zorgen? Hoe lief is dat! Als een zaadje dichtbij zijn moederboom belandt, dan is de boom in staat om het te voorzien van extra veel voedingstoffen. Op die manier zorgt de boom voor zijn kindje – ook zonder ogen en een lief gezicht.

We zouden dus ook planten als levende wezens moeten accepteren. Als we een lekkere perzik eten, dan eten we eigenlijk het kindje van de boom op. Je blaadje verse rucola is dus niets anders dan en levend wezen met een gapende snijwond aan de onderkant. En jij zet er je tanden in.

Leirre Keith, auteur van het boek ‘The Vegetarian Myth’ gaat nog een stukje verder. Zij brengt het argument naar voren dat we door een klokhuis van een appel in de prullenbak te gooien, eigenlijk meerdere potentiele appelbomen inclusief hun honderden nazaten vernietigen. Als we een kom rijst opeten, dan doden we eigenlijk duizenden baby-rijstplantjes…Maar daar denken veel vegetariërs vaak niet over na.

Kortom, waarom is het legitiem om te grens maar bij de dieren te trekken? Dieren én planten zijn allemaal levende wezens en zouden met respect en bewustzijn behandeld moeten worden en bescherming moeten krijgen. Als je alle levende wezens (en dan inclusief de planten) wilt beschermen, dan moet je stoppen met eten.

 

Ten slotte

Iedereen die de misstanden in de bio-industrie aan de kaak stelt, heeft mijns inziens gelijk. Het is afschuwelijk wat er tegenwoordig gebeurt. Maar dit is niet waar het in dit bericht om gaat. Het gaat om de kortstondige en verheven gedachte: dat ‘geen dieren (direct) eten’ gelijk staat aan ‘geen dieren doden of laten lijden’. En het gaat om de verkeerde bewering dat geen enkel levend wezen in je buik beland, als je overstapt op een plantaardig voedingspatroon. Niet, als je respect hebt voor vliegjes en de pijngevoelige plant.

Leven is doden, zegt Leirre Keith. De enige vraag is: bij welk levend wezen, trek jij de grens?

 

Ontbijt voor jou – oftewel ‘Frühstück für dich’

Eindelijk is de Duitse versie van ‘Ontbijt je fit’ af! De Duitse titel is ‘Frühstück für dich – Schwungvoll in den Tag mit der Fünf-Elemente-Ernährung’. Voor 95% komt de Duitse versie overeen met de Nederlandse versie. Maar omdat de Nederlandse versie 6 jaar geleden ontstond, kon ik tijdens het vertalen al het een en ander updaten.

Dus ken je iemand, die alleen de Duitse taal spreekt, dan kun je degene blij maken met een Duits exemplaar van mijn boek. Trouwens bestaat ook een Duitse versie van het kleine poster.

Als je voor Nederland wilt bestellen, dan kan dit via de Nederlandse webshop.

Bestellen in het Duits en voor Duitstalige landen kan het beste via mijn Duitse webshop.

 

Bottenbouillon – Oerbouillon

Mijn interview met Christel heeft voor een golf van nieuwe klanten voor haar gezorgd. En velen van jullie schreven zich in voor de Oerbouillon nieuwsbrief. Super fijn voor Christel. Helaas is deze  informatie verloren gegaan. Verzoek van Christel: Zou je je a.u.b. nog eens willen inschrijven via de Oerbouillon website? Hartelijk dank alvast! www.oerbouillon.nl

EKOPLAZA

Er waren even opstartproblemen, maar Oerbouillon is nu echt verkrijgbaar bij EKOPLAZA: Almere, Amsterdam, Amstelveen, Arnhem, Bussum, Capelle a.d. IJssel, Castricum, De Bilt, Den Bosch, Den Haag, Eindhoven, Harderwijk, Hoofddorp, Rotterdam, Tilburg, Uden, Utrecht, Veldhoven, Velp, Wassenaar. het kost euro 3,99 per flesje. Wordt het nog niet bij jou in de buurt verkocht? Vraag aan de manager van jouw natuurwinkel of het via UDEA besteld kan worden. Alle hulp is welkom!

 

Commentaren (30)

  1. Beste Jutta,

    Het is mij bekend dat planten van alles en nog wat kunnen waarnemen, maar pijn kunnen voelen….?
    Hoe voelt een plant pijn zonder zenuwstelsel ? Je schrijft dat onderzoek dit uitwijst. Ik ben benieuwd naar dit onderzoek, waar kan ik het vinden ?

    Mvg,
    Christel

    1. Beste Christel,
      Bedankt voor je reactie en input. Je hebt in die zin gelijk dat planten geen met de mens/dier vergelijkbaar zenuwstelsel hebben. Maar neem eens een kijkje hier:

      https://www.nationalgeographic.de/umwelt/die-sinne-der-pflanzen

      https://embed.ted.com/talks/stefano_mancuso_the_roots_of_plant_intelligence

      https://www.sciencemag.org/news/2018/09/plants-communicate-distress-using-their-own-kind-nervous-system

      De vraag ‘voelt een plant pijn?’ wordt trouwens overal op een tegenstrijdige manier benaderd. Ook weer hier is – net als op alle vlakken – discussie en controverse mogelijk.

    2. The secret life of plants is een mooi boek. Daarin lees je dat planten reageren als de persoon die hun verzorgd aan de andere kant van het land bijna een ongeluk krijgt. Ook reageren ze op de persoon die tijdens zijn afwezigheid de taken overgenomen heeft en niets met planten heeft. Er is dus veel communicatie tussen mens en plant. Alles is tenslotte trilling/sveld.

  2. Wauw wat een goed artikel. Ik als yogadocent heb ik geregeld gesprekken over dit onderwerp. Ik gebruik altijd de wormen, teken en vlooien van hond en kat en het doden van bacteriën dmv antibiotica en desinfectie…

  3. Mooi artikel Jutta, vertelt het idee zoals ik daar ook naar kijk. Ik ben er van overtuigd dat planten net als dieren ook voelen. en toch eet ik groenten en vlees . Het is lekker en voedzaam. De mens is ook onderdeel van de levenskringloop.

  4. Beste Jutta,

    Je hebt precies verwoord wat ik ook steeds zou willen zeggen. In mijn praktijk voor Acupunctuur en Tuina therapie komen dit soort dingen regelmatig aan de orde wanneer ik weer iemand ‘onder handen’ heb die beweert uit principe veganistisch te eten. Afgezien van bepaalde essentiële stoffen die ze ontberen, komen we elke keer weer uit op het feit dat ook planten levende, groeiende en zelfs ademende wezens zijn. En dus dat we hen ook doden om als voer op ons bord te eindigen. Mijn idee is dat we doden om te eten zoals dat in de kringloop van de aarde (of eigenlijk het universum) bedoeld is. Plankton wordt gegeten door kleine visjes, die kleine visjes door grotere vissen en die grotere vissen worden door nog grotere dieren (o.a. beren, maar dus ook mensen) gegeten. Doden wat nodig is, maar niet overmatig. Zo zit het in elkaar, nietwaar? IJzersterk artikel dat ik graag in mijn nieuwsbrief link!

  5. Diervriendelijk slachten lijkt gewoonweg niet te bestaan. In een VPRO programma (15 jaar geleden) kwamen ook eks-slachters aan het woord. Ze vertelden dat ze netjes de dag met slachten begonnen maar er gaandeweg zoveel dieren binnenkwamen dat het totaal uit de hand liep. Vreselijke verhalen. Daarna geen hap vlees meer gegeten. Die praktijken kan ik gewoonweg niet steunen.
    Vandaar mijn keuze om geen vlees te eten. Ook voor 99% geen vis. Soms struikel ik (1%). Mijn groente en fruit enz behandel ik met respect en zijn biologisch geteeld. Ook daar zitten haken en ogen aan dat snap ik. In mijn tuin en moestuin werk ik niet met gif of anders. Probeer het tuinieren zelf zo “zacht” mogelijk te doen.

  6. Wat ik lees in dit bericht en waar het volgens mij allemaal om draaid is RESPECT.
    Voor dieren, voor planten, voor alles wat is.
    Dus ook voor mensen en hun vaak uitgesproken en goedbedoelde meningen.
    Sommige kunnen zich wat beter uitdrukken als de ander.
    Sommige zien het wat anders als anderen.
    Maar een ding hebben ze allemaal gemeen.
    Ze doen hun best. Hun eigen best.
    En zoals voetbal op zijn best voor de profeccional een ander niveau heeft als op zijn best voor een amateur, zo zijn er op alle öagen van het leven verschillende niveaus van je best doen.
    Een betere wereld begint ALTIJD bij jezelf en anderen beinvloeden kan alleen vanuit het “goede voorbeeld” geven.
    Anderen vrij laten, het goede voorbeeld te volgen.
    Je kunt met jouw voorbeeld NOOIT de wereld redden, er wel invloed op uitoefenen en het tot een betere plaats maken.
    Zelf eet ik af en toe vlees, maar met dankbaarheid en respect voor het dier, dat zijn leven ervoor heeft gegeten. Ook groente en fruit wordt met aandacht en dankbaarheid gegeten. Er wordt niks weggegooit.
    Zo wil ik een klein steentje bijdragen aan een beter milieu en een betere wereld.

    En hoe kan ik een medemens veroordelen, omdat hij of zij vlees eet (of juist niet) en zoveel van mijn eigen kat of hond houden?

    Ze hebben allemaal gelijk.

  7. Wat een mooi artikel! Er is inderdaad bij een groot publiek weinig bekend over planten als levende wezens en wat ze allemaal kunnen. Zo is de uitdrukking “leven als een kasplantje” in mijn ogen zeer onterecht. Het boek Briljant groen van Stefano Mancuso over de intelligentie van planten is dan ook een interessant boek over dit onderwerp.
    Het is dan ook voor mij niet te begrijpen dat we tegenwoordig op “voedsel” rijden in onze benzinetank. Voedsel zoals graan en mais dat wordt omgezet in zogenaamd “bio”-ethanol om te mengen met bezine. Terwijl we zuinig met ons voedsel om moeten gaan wereldwijd, en dan heb ik het nog niet gehad over de kap van bossen om dit te kunnen verbouwen en het vervoer in vervuilende schepen vanaf de andere kant van de wereld. Maar dit is weer een heel ander onderwerp 😉

  8. Het feit dat iemand ervoor kiest geen wezens met bewustzijn (pijn, stress angst) te doden danwel te consumeren heeft mijn diepste respect!
    Of ik er nou wel of niet mee eens ben.
    Ik denk ergens dat mijn gras ook een soort van gevoel heeft, neemt niet weg dat t vrolijk verder groeit als ik het gemaait heb 😉
    Verder lijkt het op excuses te zoeken om dieren maar te blijven doden misbruiken of te consumeren.
    Ecosysteem of Egosysteem.
    En dan nog de stelling: God heeft ons dieren gegeven.
    Tja, als dat zo is heeft Hij toch wel n steek laten vallen, door ze gevoel emotie angst en stress te geven.
    Dat er tegenwoordig prima vleesvervangers te vinden zijn, geeft mij de doorslag.
    Mvg toekomstig planteneter

  9. Ik probeer het nog een keer, want mijn reactie was niet geplaatst?

    Ik ben het met je eens dat mensen vaak te makkelijk doen over het doodmaken van o.a. insecten, maar verder heb ik wel wat kanttekeningen bij je verhaal. Ik vind dat je iets te makkelijk aanneemt dat planten pijn kunnen voelen. Daar bestaat binnen de wetenschap geen consensus over. Zie bijvoorbeeld https://www.volkskrant.nl/wetenschap/biologen-resoluut-planten-hebben-geen-bewustzijn~bf369087/.

    Maar stel dat planten wel pijn zouden kunnen voelen en dat we daarom pakweg alle planten en dieren een gelijke morele status zouden toekennen. Een mens zou dan niet meer kunnen leven zonder levende wezens, die moreel gelijk zijn aan dieren, dood te maken. Als iemand daar moeite mee zou hebben, maar toch zou willen blijven eten, zou een compromis kunnen zijn om dan in ieder geval zo min mogelijk levende wezens te doden. En laat het veganistische dieet nu een van de beste manieren hier voor zijn. Want wat denk je dat veedieren allemaal moeten eten aan planten voordat ze geslacht worden of melk kunnen geven of eieren kunnen leggen? Al die planten die gebruikt worden voor veevoer moeten geteeld en geoogst worden en naast dat deze planten wellicht pijn hebben en dood gaan kunnen hierbij zoals je zelf aangeeft ook een hoop insecten en andere diertjes het loodje leggen. Als je vlees eet consumeer je indirect veel meer planten dan wanneer je een eiwitrijk plantaardig voedingsmiddel eet. Zie bijv. https://www.milieucentraal.nl/milieubewust-eten/vlees-vis-of-vega/.

    Of een veganistisch dieet gezond is of gezond kan zijn durf ik niet te zeggen. Maar je betoog dat veganistisch eten zinloos is, omdat planten ook pijn zouden kunnen voelen en er bij het telen en oogsten ook dieren dood gaan, is echt ontoereikend.

    1. Beste lezer, Dit is de enige reactie die ons heeft bereikt (een eerdere hebben we niet ontvangen), dus deze wordt zeker geplaatst. Bedankt dat je zo uitgebreid de tijd nemet om te reageren. Ik waardeer je input en insteek.
      Wat me opvalt: in eens valt iedereen over de vraag of planten wel/niet pijn kunnen voelen. Dit was een van de onderdelen van het hele verhaal…en zoals eerder aangegeven mag je hier zeker een andere mening over hebben. En klopt, veel planten worden eerst door beesten gegeten, dan door de mens die (eventueel) het vlees eet.
      Maar waar het mij vooral om gaat: het klopt niet als iemand beweert dat er voor veganistische eten geen dieren dood gaan. In geen enkele zin heb ik gezegd dat veganistisch eten ‘zinloos’ is. Maar hier gaat het mij om: Wat je ook eet: er overlijdt altijd een beestje – ook is het ‘maar’ een vlieg of worm. Daar zou zich iedereen van bewust moeten zijn. Hartelijke groet en nog een keer bedankt voor je gedachten, Jutta

  10. Over zielen: Ik ben het ook helemaal met je eens dat planten zielen hebben en dat het om een kringloop gaat. Helaas heb ik met eigen ogen gezien dat ook in de biologische landbouw ook aardig industrieel gewerkt wordt en daar vooral ook de ziel van dieren gebroken wordt.
    En naast al deze terechte reacties wil ik vermelden dat het ook kort door de bocht is om te stellen dat we minder planten eten door voor een dier te kiezen. Tenslotte eten deze ook planten. En om een mens te voeden via een dier hebben we 5 tot 10 keer meer planten nodig.
    En ja! Uiteraard!! Het gaat erom een voor jou goede keuze te maken. Persoonlijk hoop ik dat dit een keuze is zonder veel gebroken zielen. Zodat wij persoonlijk, de hele mensheid en ook de aarde weer heel kunnen worden.

    1. Heel veel dank voor je uitgebreide reactie. Je hebt gelijk: dieren eten betekent uiteraard niet dat we op die manier het eten van planten kunnen omzeilen. Maar waar het omgaat: het is allemaal een kringloop. En je hebt gelijk: de mensheid en de aarde moeten weer heel worden.

  11. Beste Jutta, de eerste keren dat ik mijn reactie probeerde te plaatsen kreeg ik of een foutmelding of ik kreeg dezelfde pagina terug zonder mijn reactie. Pas toen ik het uren later nog een keer probeerde kreeg ik het bericht dat het verstuurd was en wist ik dus zeker dat het was gelukt. Het is niet erg, blijkbaar was er op het moment van mijn eerdere pogingen sprake van een technische storing. Mijn tekst had ik al elders opgeslagen en hoefde ik dus gelukkig niet opnieuw te typen.

    Maar om nog even terug te komen op je reactie, je zegt dat je betoog bedoeld is tegen het idee dat er bij de productie van veganistisch eten geen dieren dood gaan. Maar wie beweert dat dan? Ik denk dat juist veganisten zich bewust zijn dat er bij de teelt van voedselgewassen insecten en andere beestjes dood gaan. Ik denk ook dat Jacqueline Otchere zich daarvan bewust is. Haar opmerking dat ze het liefst alle dieren zou redden doet daar niks aan af. Zij en andere veganisten zijn er waarschijnlijk niet gelukkig mee dat er beestjes dood gaan voor het voedsel dat zij eten (ik ook niet, trouwens), maar er is in deze wereld helaas geen andere manier om aan je plantaardige voedsel te komen.

    Ik denk trouwens dat iedereen wel weet dat er bij de teelt van voedselgewassen diertjes dood gaan. Dus wat heeft het voor zin dit zo te benadrukken? Voor mij voelt het een beetje als het intrappen van een open deur.

    De focus op het vermeende leed van verse groenten die opgegeten worden, en daarbij de opmerking dat een stukje vlees tenminste al dood is vind ik ook wonderlijk. Oké, je kan zeggen dat deze opmerking je boodschap ondersteunt dat er voor plantaardig voedsel ook wezens lijden en doodgaan (ervan uitgaande dat planten inderdaad kunnen lijden). Maar deze vergelijking geeft wel een heel vertekend beeld, aangezien voor de productie van het stukje vlees veel meer planten en dieren geleden hebben en veel meer planten en dieren gedood zijn.

    P.S. Ik blijf problemen houden met het plaatsen van mijn reactie. Kreeg een foutmelding. Werkt de site niet goed met de browser Firefox? Ik probeer het nog een keer, misschien lukt het nu wel.
    P.P.S. Na een paar mislukte pogingen probeer ik het nu via Google Chrome.

    1. Ja, het is gelukt. Je reactie is aangekomen. Heel fijn dat je zo veel tijd neemt om te reageren en jouw zienswijze duidelijk maakt.

  12. Het zou trouwens best kunnen dat Jacqueline Otchere niets zegt over de beestjes die dood zijn gegaan voor het plantaardige voedsel dat zij eet, omdat dit toch haast niet te voorkomen is. In plaats daarvan richt ze misschien liever de aandacht op de enorme positieve effecten van een veganistisch dieet, en dat is mijns inziens heel logisch en begrijpelijk. Focussen op iets negatiefs waar op dit moment nog geen oplossing voor is, heeft tenslotte weinig zin. Tenzij je de intentie hebt om een revolutionair landbouwmodel te ontwerpen, waarbij geen beestjes gedood worden.

  13. Hoi Jutta,
    Ik las je artikel en hield er een naar gevoel aan over. Waarom? Vroeg ik mezelf af. Want op zich kan ik me aansluiten bij je gedachtegang. Maar toch… Het is jammer dat een (onhandige) uitspraak van iemand wordt ontleed met de kans dat vegetarisch eten/veganisme het imago krijgt van een stel hersenloze mensen zonder realistische redenen voor hun beslissing om geen dierlijke producten te eten. En dat is jammer. Het is een tijd waarin het enorm belangrijk is dat we met zijn allen bewust gaan consumeren om onze co2 uitstoot sterk te verminderen. Vegetarisch/veganistisch eten of ten minste minder vlees eten kan daar een enorme bijdrage aan leveren. Als we met zijn allen onze co2 uitstoot (en methaangas uitstoot niet te vergeten) niet enorm sterk verminderen, zijn de gevolgen catastrophaal.
    Hoewel je artikel daar niet over gaat, creer je wel een beeld of imago van vegetariers/veganisten. Een negatief beeld. En dat is juist iets wat niet bijdraagt aan het beteugelen van de crisis waar wij als mensheid ons in bevinden.
    Ik juich het toe dat deze athlete, wellicht niet compleet geinformeerd, deze keuze maakt en ik juich alle andere mensen toe die dit ook doen. Want het is een stapje dichter naar minder co2, minder methaangas, minder zeespiegelstijging. En dat laatste heeft zeker effect op alle nederlanders. ( https://www.vn.nl/zeespiegelstijging-plan-b/ )
    Ik wil hiermee niet de inhoud van je artikel afkraken, maar wel even uitzoomen en je artikel in een groter geheel, wellicht een ander perspectief, bekijken.
    Groet

    1. Ik ben blij dat je de tijd neemt om te reageren. En ja, afkraken had ook gemogen. Immers heeft iedereen zijn eigen zienswijze. Het was trouwens nooit mijn bedoeling om alle vegetariërs / veganisten als ‘hersenloze mensen’ neer te zetten. Want dat zijn ze zeker niet. Waar ik het helemaal met je eens ben: we moeten uitzoomen en het grotere perspectief in de gaten houden. Dat er iets moet veranderen aan de manier waarop de mens met de aarde omgaat, moge duidelijk zijn. Iedereen mag daar – op zijn eigen manier – een steentje aan bijdragen.

  14. willen we leven ….
    dan is er voeding nodig….het is ons geboorte recht.

    door onze gedachten….woorden ….daden….van uit het hart….met liefde….
    voeding….met respect….puur….matig tot zuinig …..uit dankbaarheid voor alles wat de schepping ons geeft….gevoed uit liefde…..in dankbaarheid en respect ontvangen.

  15. Dank je wel Jutta mooi verwoord en het geeft een signaal om niet altijd weer een hype te volgen maar zelf te blijven nadenken, te voelen wat bij jou past en wat je zelf kunt veranderen. We staan nu eenmaal op de schouders van onze (voor)ouders en alles wat ze in beweging gezet hebben voor onze voedingsmiddelenindustrie. Ze noemen het niet voor niets een industrie! En denk ook eens aan medicijnen, crèmes, shampoo, make up etcetera daar zijn heel wat dieren gestorven en nog steeds zijn dat schrikbarende getallen van dieren die lijden. Terwijl er andere persoonlijke wegen zijn om te werken aan je eigen gezondheid en de gezondheid van moeder aarde.

  16. Hallo Jutta,

    Mijn naam is Jeanny en ik ben werkzaam als holistisch schoonheidsspecialiste.

    Goed Nieuws: De slakken hoeven niet dood!
    Zelf heb ik soms heel veel slakken in mijn mooie tuin en ik heb er het volgende op gevonden. Namelijk de slakken voorzichtig met een lange keukenpincet oppakken, in een plastic doosje zetten met wat aarde erin. Vervolgens loop ik ermee naar een braakliggend veldje een paar straten verder en laat ze daar los. Dat geeft mij een heel fijn gevoel.

    Tja, ik besef wel dat het voor iemand met veel land niet een echt aanlokkelijk idee is. Maar het is wel heel erg Zen om met dit klusje bezig te zijn…

    ‘Per toeval’ ben ik op jouw website terecht gekomen en het bevalt me goed wat ik er lees!
    In mijn praktijk ligt namelijk de TCM als basis, van waaruit mijn behandelingen ontstaan.

    Hartelijke groeten van,
    Jeanny

Laat een antwoord achter voor Henny Antwoord cancellen

Meer weten? Boek een persoonlijk consult of kijk bij mijn cursusaanbod.