‘Nee, niets aan de hand. Negatief.’ Dit zei de arts tegen me aan de telefoon.
Weken eerder was ik naar het ziekenhuis geweest en had een ademtest gedaan om te laten meten of ik moeite had met het verteren van lactose. Bij zo’n test moet je op de nuchtere maag een drankje drinken waar lactose in zit, vervolgens worden je waardes via je ademlucht in de gaten gehouden. Dat was meer dan 18 jaar geleden.
De test bleek dus negatief. Eerst was ik opgelucht. Het vermoeden van mijn toenmalige huisarts werd dus niet bevestigd. Ik was eerder bij hem geweest om te vragen wat de oorzaak van mijn steeds maar onrustige buik had kunnen zijn. Hij had me doorverwezen naar het ziekenhuis om te laten onderzoeken of een lactose-intolerantie achter mijn klachten zat.
Test negatief. Maar mijn buikklachten bleven bestaan. Tot ik rustig begon na te denken. Het lactose-drankje voor de test had ik op nuchtere maag op de ochtend gedronken. Maar mijn klachten waren meestal op de middag en avond het ergst. Zou het niet toch…? Wat als ik een klein bakje yoghurt wel kon verdragen, maar de in de loop van de dag volgende kaas, melk, vla dan net even te veel waren voor mijn spijsverteringssysteem?
Ik stopte met kaas, yoghurt en het drinken van karnemelk (waarmee ik op mijn werk in het kader van integreren in de Nederlandse maatschappij was begonnen).
Mijn klachten werden minder.
Het zou nog een aantal maanden duren voordat ik de complete uitleg had en zelf aan de opleiding Chinese voedingsleer begon. Maar dit was één van de momenten waarop ik ineens heel helder nadacht. Of moet ik zeggen ‘navoelde’?
Harde bewijzen versus onderbuikgevoel
Ik had geen officieel bewijs. Het testje was duidelijk negatief geweest. Maar mijn lichaam sprak een andere taal. De verdwenen klachten stelden me in het gelijk. Kennelijk kon mijn lichaam melkproducten niet goed verdragen. Ik begon de taal van mijn buik eindelijk serieus te nemen.
Achteraf dacht ik natuurlijk: ‘ Hèhè, waarom was ik daar niet eerder aan begonnen?’ Maar ik kende toen vooral de reguliere weg. Andere opties lagen voor mij toen niet voor de hand.
Achteraf praten is altijd gemakkelijk; daarover inzitten heeft geen zin. Alle oplossingen en nieuwe wegen komen op zijn tijd.
Ik werd geïnspireerd tot dit blogartikel toen ik weer een klant op consult had met jarenlange, heftige maag-darm klachten. De klant liep al jaren bij de specialist in het ziekenhuis en had meerdere geneesmiddelen geprobeerd. Telkens kreeg hij te horen dat de klachten werden veroorzaakt door een auto-immuunziekte en niets, maar dan ook niets met voeding te maken hadden. Dit is helaas geen uitzondering.
Veel van mijn klanten horen van de specialist in het ziekenhuis dat voeding he-le-maal niets te maken heeft met hun (spijsverterings)klachten. En dat vind ik zo jammer. Het maakt me verdrietig. Wat een gemiste kans. Want als je je voeding aanpast, is er zo goed als altijd winst te behalen.
Meten versus voelen
De insteek is tegenwoordig helaas nog vaak: als het niet te meten is, dan bestaat het ook niet. Het probleem: veel achterliggende oorzaken en hun invloed op ons lichaam zijn regulier niet te meten.
Een overmaat aan afkoelende voeding kun je regulier niet meten. Niemand kan met een meetapparaat bewijzen dat je koude handen, koude voeten en het nachts moeten plassen door een overmaat aan witte suiker, afkoelende fruitsoorten en een algemeen tekort aan gekookte maaltijden worden veroorzaakt.
Niemand kan meten dat je loopneus, de terugkerende verkoudheden en verslijmde longen te maken kunnen hebben met een overmaat aan slijmvormende voeding zoals tarwe, dierlijke melkproducten, banaan en sterk bewerkte voeding.
Niemand kan in graden achterhalen dat je lichaam door een overmaat aan chili, koffie en lamsvlees oververhit raakt. Of dat je droge huid en droge ogen worden veroorzaakt door een teveel aan groene thee, koffie en hete kruiden.
Te voelen is het wel – vooral als je klachten verminderen na het aanpassen van je voeding)..
En daar zouden we meer waarde aan moeten hechten.
VOOR DE DUIDELIJKHEID: Dit is geen tirade tegen de reguliere geneeskunde. Er gebeuren veel goede dingen in het reguliere veld. Ik wil ook niet beweren dat voeding de enige oplossing voor alle kwalen is. Want dat is zeker niet het geval.
Maar…voeding moet langs de slokdarm, langs de maag, langs de darmen…EN.DAT.HEEFT.INVLOED!
Spreek je wijsheid aan!
Probeer je eigen, inwendige, diepe wijsheid weer aan te spreken. Dat zal niet gemakkelijk zijn in het begin. Ik moest destijds ook weer leren om mijn eigen lichaam te vertrouwen – en ga trouwens tegenwoordig ook nog wel eens de mist in.
Stel je eigen buik de vraag: Wat doet goed? Welke maaltijden vallen minder goed?
Durf te proberen. Begin bij het begin, neem kleine stapjes (als je vaker op mijn blog uithangt, kun je dit misschien al dromen, voor de rest herhaal ik het graag):
- kies pure voeding;
- kook, stoom, wok, blancheer het grootste gedeelte van je maaltijden – ook al eet je het misschien koud op – zeker nu een lekkere optie bij dit hete weer;
- maak verteerbaar door milde kruiden en specerijen toe te voegen: basilicum, marjoraan, dille, tuinkers, karwijzaad, vanille, citroenschil,…;
- begin de dag al met een gekookt ontbijt;
- vervang brood-, melk- en rauwkostmaaltijden door gekookte gerechten;
- vermijd de magnetron: als je het eten niet op een andere manier kunt opwarmen, eet het dan als maaltijdsalade (hm…aardappelsalade, eiersalade, linzensalade,…) op kamertemperatuur;
- vertrouw op de wijsheid van onze voorouders (als komkommerplakjes je ogen koelen, dan koelen ze ook je maag als je ze opeet);
- kijk met name naar de ‘hoofd-boosdoeners’: dierlijke melkproducten en gluten;
Pas dit een maand consequent toe. Het kan helpen om een eetdagboekje bij te houden: Schrijf je maaltijden, snacks en drankjes een aantal dagen op en observeer 1-2 uur na het eten hoe het met je gaat.
Receptje: geraspte komkommer
Dit is een van mijn favoriete (want snelle) bijgerechten voor hete dagen. Rasp een komkommer (indien bio graag met schil raspen). Meng met bergzout en azijn (witte balsamico is bijzonder lekker). Laat even staan, eventueel in de koelkast en serveer bij een maaltijd.
Goed voor de spijsvertering, heerlijk verfrissend en door het lichte fermenteren beter verteerbaar dan plakjes rauwe komkommer.
. Ze is reflexoloog en heeft een boek geschreven over baby reflexologie “Reflexologie voor baby’s. Masseer de kwaaltjes van je kindje in 1 minuut weg.”
Dus hier volgt de massage om obstipatie te verlichten. Je masseert beide voeten. Dat kan tegelijk of na elkaar.
